کاوش موضوع امویان

اُمَویان یا بنی اُمَیّه از دودمان‌های تاریخی عربی و اسلامی بودند. این دودمان از قبیلهٔ قریش و از طایفهٔ بنی‌امیه بودند. جد آنان امیه بن عبدشمس برادرزادهٔ هاشم، نیای پیامبر اسلام، است. این دودمان خلافت امویان (۴۱–۱۳۲ ه‍.ق / ۶۶۲–۷۵۰ میلادی) را تشکیل دادند. عثمان بن عفان سومین خلیفه از خلفای راشدین نیز از بنی امیه بود. در دوران پیش از اسلام، امویان طایفه‌ای برجسته از قبیله قریش مکه بودند که از نسل امیه بن عبد شمس به شمار می‌رفتند. با وجود مخالفت سرسختانه با محمد، پیامبر اسلام، امویان پیش از وفات ایشان در سال ۶۳۲ میلادی اسلام آوردند. عثمان، از یاران اولیه پیامبر و از قبیله اموی، سومین خلیفه راشدین بود که در سال‌های ۶۴۴ تا ۶۵۶ میلادی حکومت کرد، در حالی که دیگر اعضای این طایفه فرمانداری‌های مختلفی را بر عهده داشتند. یکی از این فرمانداران، معاویه اول در شام، در اولین جنگ داخلی مسلمانان (۶۵۶-۶۶۱) با خلافت علی بن ابی طالب مخالفت کرد و پس از آن خلافت اموی را با پایتختی دمشق تأسیس کرد. این رویداد، آغاز سلسله اموی را رقم زد که اولین سلسله موروثی در تاریخ اسلام و تنها سلسله‌ای بود که در آن زمان بر تمام جهان اسلام حکومت کرد. اقتدار امویان در دومین جنگ داخلی مسلمانان به چالش کشیده شد، که طی آن، شاخه سفیانی معاویه در سال ۶۸۴ توسط مروان اول جایگزین شد. مروان اول(مروان بن حکم) شاخه مروانی خلفای اموی را تأسیس کرد که حاکمیت این سلسله را بر خلافت احیا کرد. امپراتوری اسلامی در دوران امویان به بزرگترین گستره جغرافیایی خود رسید. امویان به فتوحات اولیه مسلمانان ادامه دادند و مغرب، هیسپانیا (اندلس)، آسیای مرکزی، سند و بخش‌هایی از ترکستان چین را فتح کردند. اما جنگ‌های مداوم، منابع نظامی دولت را تحلیل برد، در حالی که شورش‌های علویان و خوارج و رقابت‌های قبیله‌ای، دولت را از درون تضعیف کرد. سرانجام، در سال ۷۵۰، عباسیان، خلیفه مروان دوم را سرنگون کردند و بیشتر اعضای خانواده اموی را قتل عام کردند. یکی از بازماندگان، عبدالرحمن اول، نوه خلیفه هشام بن عبدالملک، به اسپانیای مسلمان فرار کرد و در آنجا امارت قرطبه را تأسیس کرد. بعدها، نواده او، عبدالرحمن سوم، در سال ۹۲۹ آن را به یک خلافت تبدیل کرد. در دوران امویان، الاندلس در طول عصر طلایی اسلام به مرکزی برای علم، پزشکی، فلسفه و اختراع تبدیل شد. خلافت قرطبه در سال ۱۰۳۱ به چندین پادشاهی مستقل به نام طوایف تجزیه شد و بدین ترتیب پایان سیاسی سلسله امویان را رقم زد.... بیشتر در ویکی پدیا